Tegen de monografie van de theeplant, Camellia sinensis of Camellia assamica, heb ik als een berg opgezien, omdat er zo enorm veel over te zeggen valt. Het is bijna onmogelijk om hier niet van alles over te vergeten. Dus vergeef me als blijkt dat er iets ontbreekt. Het is namelijk wel een plant die in een vademecum over geneeskrachtige planten thuishoort. Zelf als die door een wise woman geschreven wordt die het liefst inheemse planten gebruikt. Dat is thee namelijk absoluut niet.
De theeplant komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Ondertussen wordt ze op veel meer plekken verbouwd, maar hier in West-Europa zie je haar nog steeds vooral in kassen en oranjerieën. Gelukkig is er ondertussen ook een variant die het wel goed doet in onze tuinen. Het blijft ingewikkeld om zelf thee te produceren, maar als je eenmaal weet hoe het moet valt er wel heel veel gezondheidsvoordeel te halen.
Thee helpt vooral tegen aandoeningen die met degeneratieve processen te maken heeft. Denk hierbij aan ouderdomsverschijnselen en dergelijke, maar ook aan externe processen als bestraling en chemo bij kanker. Over kanker gesproken, er is ondertussen veel bewijs dat thee het risico op diverse kankersoorten verlaagt. Andere sterke positieve effecten zijn meetbaar bij hart en bloedvaten en het centraal zenuwstelsel. En dan hebben we nog maar een fractie van de toepassingen genoemd.
Magische eigenschappen die aan thee worden toegeschreven hebben vooral te maken met rijkdom en kracht. Zo kan thee gebruikt worden om geld aan te trekken. Als je moed nodig hebt, is thee ook een bruikbare plant. Al met al is de theeplant dus zeker een struik om nader te leren kennen. In deze monografie vertel ik je er meer over.
De theestruik staat op een stevige penwortel en is een houtige en sterk vertakte struik waarvan de hoogte afhangt van de variëteit. De sinensis blijft relatief klein, tot zo’n 5 meter hoogte. De assamica groeit sneller en kan wel 20 meter hoog worden. Door de plant te snoeien en ongeveer op borsthoogte te houden kun je voor een makkelijk te oogsten plant met veel vertakkingen en daardoor blaadjes en knoppen zorgen. Je voorkomt daarmee ook dat de planten in bloei komen.
De bladeren staan verspreid op de tak en zijn kort gesteeld. Ze zijn langwerpig met een gezaagde rand, donkergroen van kleur en leerachtig met aan de onderkant fijne beharing. Ze zijn tot 5 cm breed en tot 15 cm lang bij de sinensis en tot wel 30 cm lang bij de assamica.
De bloemen zijn wit of witroze en staan in de bladoksel. Bij de sinensis staan deze bloemen alleen, bij de assamica zijn ze gegroepeerd. De bloemen zijn niet erg opvallend, hebben 6 tot 9 kroonbladeren en veel gele meeldraden. Ze zijn tot 4 cm groot. Na de bloei ontstaan tweehokkige of driehokkige houtige doosvruchten met tot 2 ronde zaden per hok.
Let op: de genoemde gezondheidsvoordelen gelden voor groene en witte thee. Andere theesoorten hebben nog steeds zekere voordelen, maar bevatten duidelijk minder polyfenolen en flavonoïden. Voor therapeutische doeleinden is zwarte thee niet zo geschikt.
Bij het bereiden van zowel groene als witte thee is het essentieel dat het water niet te heet is.
Je kunt gaan oogsten van een theestruik als de plant 3 jaar is. Wat je oogst zijn de jonge scheuten. Die bestaan uit 2 of 3 jonge blaadjes en een groeiknop die zich aan het einde van een tak bevinden.
Ik noemde net al groene en witte thee. Deze theesoorten komen allebei, net als zwarte thee, van deze plant. Wil je de verschillen weten? Op deze website wordt het kort uitgelegd.
Je kunt met thee verschillende kleuren om te verven maken.
Basislidmaatschap is gratis. Een plantenmonografie bevat informatie over:
Het is niet toegestaan inhoud te kopiëren
en zie verborgen content
