HSPNugget

HSP

HSP, oftewel hoogsensitieve persoon… dat is een term waar ik niet veel mee kan. Ook al rekent men mij waarschijnlijk zelf ook tot die groep. Ik weet dat veel mensen zichzelf als HSP beschouwen en dat voor hen veel puzzelstukjes op z’n plek vallen op het moment dat ze de term leren kennen. Maar voor mij is het weer zo’n term die verzonnen is om een normale reactie op een abnormale wereld te verklaren.

Niet de zogenaamde hoogsensitieve persoon wijkt af maar al die andere mensen. Het is ronduit vreemd dat zij kunnen functioneren in een maatschappij zo bizar en hoog aan prikkels als de onze. We zijn zeker weten niet gemaakt voor een wereld als deze. We zijn gemaakt om alert te zijn, bewust van onze omgeving. Om geluiden, beelden en andere indrukken op te vangen met onze voelsprieten en snel te duiden. Diepe bromgeluiden of hoge geluiden die op gegil lijken – of gegil zijn – zouden ons allemaal direct op onze hoede moeten brengen.

Mensen die gekwalificeerd worden als HSP zijn niet verhoogd alert. Al die anderen zijn verminderd alert. Ze zijn afgestompt door de tsunami aan dagelijkse prikkels. Dat lijkt een voordeel, maar dat is het niet. Het alarmeringsproces is niet meer bewust, maar het is er nog wel. En dat is vreet energie. Ik weet in ieder geval wat mijn energie wegzuigt. Daardoor kan ik er iets aan doen.