Zijn de heidense goden en godinnen belangrijk in jouw wijzevrouwenpraktijk?

Een vraag die mij vaak wordt gesteld, is: zijn heidense goden en godinnen belangrijk in jouw wijzevrouwenpraktijk? Of mensen gaan er gewoon van uit dat ik heidense goden en godinnen aanbid omdat ik hekserij beoefen. Sommige mensen vragen zich af of ze, om van mijn diensten gebruik te maken, zelf een heiden of pagan moeten zijn. Of dat ze door mijn hulp in te roepen zelf als heiden gezien worden. Voor mij zou het antwoord op die vragen ‘nee’ zijn en de veronderstelling onjuist zijn. Ik aanbid geen heidense goden en godinnen. Voor mij is hekserij precies dat, een ambacht, en geen religie. En iedereen, van elk gezindte, is welkom in mijn praktijk. Ik gebruik de goden soms echter wel als een middel om een gemene deler te vinden. Laat me dat even uitleggen…

Alles op onze planeet leeft

Voor mij is de hele planeet doortrokken van levenskracht, zelfs een steen. Alles heeft een cyclus, hoewel deze cycli soms zoveel tijd in beslag nemen dat we ons er niet van bewust zijn. En wij allemaal, mensen inbegrepen, worden beïnvloed door de krachten die het aards domein beheersen.Kort door de bocht kan ik mezelf als een animist zien, net als onze vroege voorouders. Het oversimplificeert de zaken een beetje, maar in het kader van deze uitleg voldoet het wel. Deze krachten die ons beheersen kunnen soms intimiderend zijn, zeker omdat we meestal niet alles kunnen overzien wat er gaande is. Alles wat we niet kunnen bevatten, veroorzaakt angst.

Heidense goden en godinnen zijn nuttig om de krachten die ons regeren uit te leggen

Dit is waar goden en godinnen ten tonele komen. Sinds mensen in staat zijn om te communiceren, hebben ze verhalen gecreëerd om hun omgeving te begrijpen. Een ieder die de dingen zo goed uitlegde dat ze logisch leken, bood houvast in dit enge leven. En wat zou ons meer aanspreken dan dingen uitgelegd krijgen op een manier waarmee we ons konden identificeren, op een menselijke manier? Eigenlijk niets. Het was daarom logisch dat er goden en godinnen ontstonden.

Heidense goden en godinnen zijn als het leven zelf

Ze danken hun bestaan ​​aan onze pogingen het onverklaarbare te verklaren. Dat is precies de manier waarop ik ze ook gebruik. Ik hou meer van de heidense goden en godinnen dan de monotheïstische, juist omdat ze zich meer gedragen zoals de heersende krachten dat zouden doen. Ze zijn grillig en onvoorspelbaar, hebben een lichte en een donkere kant en zo veel karakterdiepte. Ze zijn daardoor realistischer. Ze worden nauwelijks geleid door schijnbare logica, zijn niet almachtig en altijd kleurrijk, en lijken veel op het leven zelf.

Veel volgelingen van monotheïstische religies zullen in een fase in hun leven komen waar ze ernstige twijfels krijgen, omdat het leven oneerlijk lijkt en hun religie het bestaan ​​van een almachtige god predikt. Dus vragen ze zich af waarom hun god toestaat dat dingen met hen gebeuren, ook al hebben ze volgens zijn instructies geleefd. Maar het leven is niet eerlijk, net als de heidense goden en godinnen, waardoor ze des te geschikter zijn in pogingen om het leven te begrijpen.

Ik gebruik geen heidense goden en godinnen in mijn wijze vrouwenpraktijk

Toch aanbid ik ze niet. Hoe kan ik iets aanbidden dat ik, of liever mijn voorouders, heb gemaakt? Ik behandel de krachten die ze vertegenwoordigen met eerbied. Ik kan ze ook gebruiken als ik probeer uit te leggen hoe je met deze krachten kunt werken. Maar dat is de enige manier waarop ze opduiken in mijn wijzevrouwenpraktijk. Ik doe eigenlijk geen beroep op ze terwijl ik werk.

Ik ben zo bekend met wat ze vertegenwoordigen dat ze wel als oude vrienden voelen, vooral de Germaanse goden en godinnen. Misschien is dat het, vertrouwdheid – ik ben ermee opgegroeid – of misschien is het omdat ze spreken tot het genetisch erfgoed dat ik in me draag. Ik ken dit pantheon in ieder geval het beste. Als je me ooit over goden of godinnen hoort spreken, zal het daarom hoogstwaarschijnlijk over hen gaan.