Over de magie in mijn werk en mijn praktijk

Ik heb er lang over getwijfeld of magie het woord is om te gebruiken op mijn website. Het is nogal vervuild geraakt door de eeuwen heen. Magie zelf is het beïnvloeden van de werkelijkheid door het web van het zijn, dat overal aan ten grondslag ligt, te bespelen. In zoverre is het een bruikbaar middel voor mijn doelgroep. Zij bevinden zich in een werkelijkheid die niet goed is voor hen en die zij zouden willen veranderen.

Maar magie wordt toch vaak afgedaan als iets non-existents? Dit van oorsprong non-duale systeem is door een patriarchale monotheïstisch wereldbeeld heel bewust zwart gemaakt. Hoe kan het dan dat ik hiermee geassocieerd zou willen worden?

Magie bestaat wel

Allereerst is de bewering dat magie niet zou bestaan, dus dat je de werkelijkheid niet kunt beïnvloeden door bijvoorbeeld rituelen, een aanname. De bewering is niet op enige empirische bewijsvoering gestoeld. Magie bij voorbaat afdoen als niet bestaand en onzinnig kan daarom rechtstreeks teruggevoerd worden op de arrogantie van de mens.

In het verleden heeft men zich al meermaals gestoten aan deze steen – als je iets niet kunt bewijzen, is het er niet – dus je zou verwachten dat men zich ondertussen niet meer hierop zou beroepen. Er zijn teveel voorbeelden te noemen van dingen die toch wel degelijk gebeuren ondanks dat de wetenschap ze niet kan verklaren. Maar helaas, de kortzichtigheid die bijvoorbeeld een vereniging tegen de kwakzalverij laat zien ten opzichte van traditionele geneeskunde toont ons dat sommige mensen grote ezels zijn.

Het magische wereldbeeld gaat over verbondenheid

Een magisch wereldbeeld is bij uitstek geschikt om de dieperliggende oorzaken van vele ziektes in onze maatschappij bloot te leggen. In een magisch wereldbeeld is alles namelijk met elkaar verbonden. Het roept verwondering op over de werking van de natuur en dankbaarheid over het aanwezig mogen zijn op deze planeet. Een magisch wereldbeeld geeft kleur aan de verder grauwe wereld die wij gecreëerd hebben. En wat belangrijker is: een magisch wereldbeeld geeft houvast in een wereld die onvoorspelbaar en eng lijkt op het moment dat we vergeten dat alles verbonden is.

Magie past uitstekend bij natuurgeneeskunde

Juist die diepe verbondenheid die magisch inzicht geeft, heeft mij de gereedschappen gegeven die ervoor zorgen dat ik tot de kern van een probleem kan doordringen. Het zorgt ervoor dat ik verbanden kan leggen die niet voor iedereen vanzelfsprekend zijn. Het zorgt ervoor dat ik uitermate scherp ingesteld ben op mijn onderbuikgevoel en snel en doeltreffend gebruik kan maken van de wijsheid waarmee ik hierdoor verbonden ben. Ik kon er altijd op rekening dat het zou zorgen dat die vraag die nooit gesteld was, maar wel de sleutel tot de oplossing vormt, in mijn hoofd opkwam toen ik nog persoonlijke consulten deed. Het zorgde ervoor dat ik gewoon wist wat ik vervolgens moest, wat de persoon voor me ging helpen.

Vertrouwen in plaats van kapot analyseren

Op het moment dat ik mezelf hierover ga bevragen raak ik al snel verwijderd van die bron, dus dat doe ik niet. Liever noem ik dit het stukje magie wat mij tot een hagetisse maakt. Ik ga het daarom ook niet verder uitleggen.

Wat ik er als laatste nog over kan zeggen, is dat dit alles wat ik doe juist holistisch maakt. Naar mijn mening is de term holistisch daarvoor uitgevonden, om het over een magisch wereldbeeld te kunnen hebben zonder dat de brandstapel tevoorschijn wordt gehaald. Magie is absoluut niet verdwenen, we hebben er alleen andere terminologie voor.

De term holistisch is ondertussen echter ook alweer vervuild, dit keer door de wetenschappelijk kijk op de wereld die in onze maatschappij heerst. Het woord heeft ondertussen een zweverige bijsmaak voor veel mensen. Dit terwijl wat ik doe juist heel aards is. Juist uit je hoofd weer met je voeten stevig op de aarde en weten wat je bent en waar je vandaan komt.

Ik grijp die berg oude kennis met beide handen aan

Aangezien het er op lijkt dat woorden die ons terugbrengen naar onze ware aard telkens weer vervuild worden door gedachtegoed dat ons niet onszelf wil laten zijn, heeft het volgens mij geen nut om telkens weer met nieuwe terminologie te komen. Ik ga daarom liever terug naar de oorsprong. Ik noem het gewoon magie. Wie zich daar niet comfortabel bij voelt, wendt zich maar tot een ander.

Weet wel dat dat consequenties heeft. Wie zich telkens in allerlei bochten wringt om een uitdaging alleen vanuit de ratio, het bewuste denkvermogen, te benaderen, snijdt zichzelf af van een hele berg oude kennis die gewoon voor het grijpen ligt. Maar goed, ieder het zijne …