De basis voor een gezond leven, deel 10: hoe blijf je bij jouw levenskeuzes?

In deel 10 van De basis voor een gezond leven serie gaan we het hebben over hoe je bij jouw levenskeuzes blijft. Het geheim van bij jezelf en je levenskeuzes blijven is in de basis redelijk eenvoudig. Realiseer je dat het jouw leven is en dat je niemand verantwoording schuldig bent zolang je anderen geen echte schade berokkent. Met schade bedoel ik dus niet dat iemand zich beledigd voelt door jouw handel en wandel. Er zal altijd wel iemand zijn die zich in het kruis getast voelt. Dat zegt vooral iets over degene met dat kruis.

Je bent niet verantwoordelijk voor de gevoelens van anderen, dat zijn ze echt zelf. En ja, ik weet dat juist dat voor sommige mensen makkelijker gezegd is dan gedaan. Ik ben zelf zo iemand. Ik heb de neiging mensen te willen plezieren. Wanneer je echter ziet, echt ziet, wat pleasing met je leven doet – en je eindelijk realiseert het onmogelijk is het iedereen naar de zin te maken – kun je dat niet meer ont-zien. Je kunt wel doorgaan op de ingeslagen weg, maar weet dan haarfijn dat je jezelf in de steek laat.

Achteraf is alles vaak logisch

Terugkijkend is het allemaal zo duidelijk. Ik zie nu precies op welke punten in mijn leven ik de leiding nam en exact waar ik die leiding weer teruggaf aan de wereld om me heen, omdat het toch te spannend was niet aan de verwachtingen te voldoen.

Het mooie is: het patroon dat ik nu zo goed zie werd door de jaren heen steeds duidelijker ik en steeds minder en korter de wereld om me heen. Nu ik eenmaal gezien heb hoe het zit, kan ik het niet meer negeren. Ik kan niet anders dan ofwel verantwoordelijkheid nemen voor mijn keuzes of de situatie veranderen.

Een compromis sluiten is niet erg, als je maar achter het compromis kunt staan

Begrijp me niet verkeerd, alles echt precies doen zoals jij het wilt en toch een gezin hebben is onmogelijk. Eén van mijn grootste balanceeracts tegenwoordig – een act die mijn man en kinderen net zo goed uitvoeren – is hoe we het goed laten werken voor iedereen. Dat vergt met elkaar blijven praten, bijsturen waar nodig en vooral niet bang zijn voor de mening van de buitenwacht.

Een compromis sluiten is niet erg, als het maar jouw compromis is. Er is een groot verschil tussen het gevoel hebben ergens toe gedwongen te zijn en er zelf voor gekozen te hebben. Je ziet het al aan de hulpwerkwoorden. Bij de eerste ben je passief aanwezig in de relatie, in de tweede actief.

Iemand die er voor zichzelf is, is er ook voor anderen

De grap is dat als je eenmaal zo sterk in je schoenen staat dat je helemaal voor jezelf kan kiezen, je er meer voor anderen kan zijn. Klinkt tegenstrijdig hè? Maar dat is het niet. Je leven inrichten zoals dat nodig is voor jou is onderdeel van echt van jezelf houden.

Wanneer je oprecht van jezelf houdt gun je jezelf een fijn leven en ben je bereid tegen de stroom in te zwemmen om dat fijne leven te bereiken. Kortom, als jij ondertussen zo ver bent dat je je eigen weg kiest, zelfs als anderen daar commentaar op hebben, kunnen we er vanuit gaan dat je jezelf belangrijk genoeg vindt om voor te strijden. Je houdt van jezelf.

Vanuit die positie is het makkelijk om anderen te helpen. Wie van zichzelf houdt kijkt met een andere blik de wereld in.  Die hebben geen bevestiging van buitenaf nodig. Die hoeven geen dingen te doen om zich geliefd te voelen. Daardoor kan degene die van zichzelf houdt zonder verborgen agenda van anderen houden. Er voor anderen zijn wordt daardoor juist vanzelfsprekender.

Je helpt anderen omdat je dat zelf wilt en niet omdat je je ertoe verplicht voelt. Dat maakt een wereld van verschil. Van jezelf houden maakt je niet egoïstisch, het maakt je liefdevoller, naar jezelf en naar alles om je heen. Ik ben ervan overtuigd dat er niet zoveel misdaad, vervuiling en andere door mensen veroorzaakte ellende zou zijn als iedereen van zichzelf zou houden.

Meer over dit onderwerp in het volgende blog…