De voordelen van het lot: de vrijheid die gepaard gaat met loslaten

Ik kan me voorstellen dat mijn laatste artikel over het lot een beetje een schok was. Voor de meesten die in onze samenleving zijn opgegroeid, is een 180 graden bocht nodig om deze realiteit te accepteren. Van jongs af aan worden we gepusht om de controle over ons leven in hand te nemen en vooral hard te werken, omdat WIJ uiteindelijk bepalen of we succes zullen hebben of niet. Met succesvol zijn wordt daarbij meestal rijk of beroemd, en bij voorkeur beiden, bedoeld.

Vraag een rijke persoon of ze denken dat het eerlijk is dat ze bergen geld hebben terwijl anderen honger lijden en ze zullen je vertellen dat ze er hard voor hebben gewerkt en elke cent hebben verdiend. Hoewel sommigen van hen vast heel hard hebben gewerkt om dat geld te verdienen, verklaart het niet waarom anderen – die net zo hard of harder werken – nog steeds niet genoeg geld bij elkaar kunnen schrapen om een ​​behoorlijk leven te leiden.

Als het leven maakbaar is, waarom zijn er dan luie rijke mensen en hardwerkende arme mensen?

Voordat je aanneemt dat ik een bitter mens ben die financieel aan het kortste eind heeft getrokken: dat is dus niet zo. Gemiddeld gezien heb ik me altijd in een redelijk comfortabele situatie bevonden. Natuurlijk heeft mijn leven zijn ups en downs gehad, maar al met al heb ik geen klagen. Maar wat me aan deze houding ergert, is dat het automatisch betekent dat als je niet succesvol bent op welk gebied dan ook je dat dan zelf gedaan hebt. Tegelijkertijd gebruiken bevoorrechten wel precies dit argument om te ‘verklaren’ hoe het verschil tussen henzelf en minder gefortuneerden is ontstaan. En waarom het eerlijk is dat het is zoals het is. Maar als je de situatie kritisch bekijkt zie je de scheuren in deze argumentatie van een kilometer afstand.

Het zou kunnen kloppen als voor iedereen het leven begon met precies dezelfde kaarten, we precies hetzelfde pad konden volgen en precies dezelfde dingen ons zouden overkomen. Maar dat is een utopie. De reden waarom we graag geloven in de maakbaarheid van dingen en de hele ongelijkheid in de samenleving accepteren, is omdat we het verhaal ons bevalt. De gulzige Gollum in ons zou graag willen geloven dat, als we maar hard genoeg studeren en werken, wij op een dag in dat landhuis zitten. Maar zo werkt het leven niet.

‘Dus ik zal nooit komen waar ik wil zijn? Dat lot van jou is niet zo tof!’

Dat heb ik niet gezegd. Ik zei alleen dat het niet zo eenvoudig in elkaar steekt. Het kan zijn dat je alles krijgt wat je wilt en meer. Maar je kunt op geen enkele manier alle gevolgen van jouw acties overzien. Er is geen actie-reactiesituatie. Het is meer een actie-reactie-re-reactie-re-re-reactie-re-re-re-reactie, maal 4000 of misschien zelfs meer. Onze geest is niet in staat dit te doorgronden, laat staan dat we het beheersen.

Stel je een enorm spinnenweb voor. Laat het nu in alle mogelijke richtingen gaan in plaats van plat te blijven. Elke draad gaat naar elk mogelijk ding of wezen in de wereld. Dat zijn een heleboel draden. Elke keer dat er ergens iets met een wezen of ding gebeurt, trilt de bijbehorende draad. Die trilling beïnvloedt vervolgens vele andere draden op verschillende manieren en intensiteiten. Jij bevindt je zelf ook op zo’n draad. Je beïnvloedt andere dingen en wezens op allerlei verschillende manieren en wordt op jouw beurt zelf beïnvloed. Let wel, dit betekent niet dat je net zo goed kunt stoppen met iets doen, omdat alles vooraf bepaald is. Dat klopt niet. In ieder geval niet op de manier van de waarzegster op de kermis (‘je krijgt 3 kinderen en een labrador voordat je 35 bent’).

Het heden bestaat alleen in het verleden

Het web van het lot verandert en wordt op dit moment geweven. Het is een werk in uitvoering. Zoals ik in de vorige blog over wyrd schreef: onze acties hebben wel degelijk gevolgen, maar we co-creëren alles wat er gebeurd met een ontelbaar aantal andere wezens en factoren. Dus je kunt niet zomaar zeggen dat je in de toekomst iets wilt en er vanuit gaan dat je dat wel krijgt zolang je je aan het plan houdt. Daarvoor zijn er teveel andere dingen van invloed. Maar je kunt wel werken met de hand die je krijgt. Het stuk van het web dat al geweven is, staat zeker weten vast. Dat is de positie waarin je je bevindt: wanneer je denkt dat je een beslissing neemt, doe je dat eigenlijk niet. Je wordt in een bepaalde richting geduwd door de situatie waarin je je bevindt. Het heden is een illusie. Het bestaat eigenlijk alleen in het verleden, want toen kwam je huidige situatie tot stand.

Het is een beetje alsof je in een boot zit en merkt dat je wordt meegesleept door een storm. Je zult deze storm moeten doorstaan, maar je kunt kiezen of je dat jankend op de bodem van de boot doet of zo goed mogelijk naar een veilige plek probeert te komen, uitgaand van de omstandigheden waarin je je bevindt.

‘Dus wat je eigenlijk zegt is: het lot betekent ‘meegaan met de stroom’? ”

Ja… denk ik. Hoewel niet in de hippie ‘Het is allemaal goed, man!’ zin. Het gaat er niet om te ontkennen dat er soms ronduit rotdingen gebeuren in het leven. Het gaat meer om het werkelijk accepteren van wat er ook gebeurt. Je hoeft er niet blij mee te zijn. Wees er woest over, grom erop los. Ik hoop dat je mensen om je heen hebt die zich kunnen inleven in je en naast je komen zitten wanneer je slechte tijden doormaakt. Maar besef ook dat het geen zin heeft ertegen te vechten. Werk aan acceptatie – een proces dat vast ups en downs zal hebben, je bent immers menselijk – en maakt er het beste van. Het is zelfs zo dat er altijd een zilveren randje is, ook al zie je dat niet meteen. Actief op zoek gaan naar dat zilveren randje kan het gemakkelijker maken om te accepteren wat is.

En het mooie van dit alles is dat het je ontzettend veel vrijheid geeft. Je wordt niet langer gegijzeld door het idee dat de keuzes die je maakt allesomvattend belangrijk is. Niets wat je doet is zo belangrijk, omdat je deel uitmaakt van dat grote web van het lot en je niet alle draden kunt beheersen. Je kunt echter wel zo goed mogelijk op de golven rijden. Dat is nog eens vrijheid!